Ripple CTO طراحی هسته XRP Ledger را در میان مشکل اصلی روشن می کند

در بحث اخیر، دیوید شوارتز، مدیر ارشد فناوری Ripple، به یک سوال مهم و مورد علاقه جامعه XRP پرداخت: آیا دفتر کل XRP (XRPL) می‌تواند دو توکن با نام مشابه داشته باشد؟ پاسخ شوارتز بینش ارزشمندی را در مورد هدف طراحی اصلی XRP Ledger و استفاده از نام‌های رمزی، به‌ویژه آنهایی که به دلار آمریکا تعیین می‌شوند، ارائه کرد.

شوارتز تاکید کرد که XRPL در ابتدا برای این منظور طراحی شده بود: تمام توکن‌هایی که به دلار آمریکا هستند از USD استفاده می‌کنند و کسانی که سعی در پرداخت و دریافت پرداخت‌ها دارند، می‌توانند هر دلاری را که پشتیبانی می‌کنند قابل تعویض تلقی کنند.

بیانیه شوارتز یک جنبه مهم از معماری XRPL را برجسته می کند: تمرکز بر قابلیت تعویض توکن هایی با همان ارزش. با استفاده از یک شناسه مشترک مانند «USD» برای همه توکن‌های USD، هدف این دفتر تسهیل تراکنش‌ها و اطمینان از حفظ قابلیت تعویض همه این توکن‌ها است.

مرتبط با

XRPL از دارایی‌هایی غیر از XRP پشتیبانی می‌کند که می‌توانند به صورت توکن نمایش داده شوند. توکن های استاندارد قابل تعویض هستند، به این معنی که همه واحدهای توکن قابل تعویض و یکسان هستند و امکان پرداخت های بین ارزی را فراهم می کنند.

توکن ها نیز ممکن است غیر قابل تعویض باشند. توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) برای نشان دادن مالکیت محصولات منحصربه‌فرد ملموس، غیر فیزیکی یا کاملا دیجیتالی، مانند آثار هنری یا آیتم‌های درون بازی استفاده می‌شوند.

استیبل کوین ها نیز یک مدل رایج برای توکن ها در XRP Ledger هستند. صادرکننده دارایی‌های ارزشمندی را خارج از دفتر XRP نگه می‌دارد و توکن‌هایی صادر می‌کند که ارزش برابر در دفتر کل را نشان می‌دهند.

تاریخچه XRP Ledger به سال 2011 باز می گردد، زمانی که سه مهندس به نام های دیوید شوارتز، جد مک کالب و آرتور بریتو کار روی آن را آغاز کردند. آنها مجذوب بیت کوین شدند و تصمیم گرفتند نسخه بهتری ایجاد کنند که از محدودیت های آن برای تولید دارایی دیجیتالی پایدارتر و صرفاً برای پرداخت استفاده کند.