سدان خانواده مقرون به صرفه آمریکایی مرده است

در سال 2008، تقریباً یک شورولت مالیبو کاملاً جدید خریدم. من یک مدیر بازاریابی سرسخت بودم، و سدان نسل هفتم بازطراحی شده در زمینه ای که عمدتاً پر از جایگزین های بی مزه بود، تیزبین به نظر می رسید. نمای بیرونی خودرو بزرگتر از مدل قبلی خود بود و بیشتر با تویوتا کمری و هوندا آکورد مطابقت داشت. اما در داخل اینطور بود دنیاها زیباتر – چیزی شبیه هکتارها پلاستیک خاکستری ارزان قیمتی که فضای داخلی جنرال موتورز را در دهه های 1990 و 2000 تعریف کرده بود.

وقتی شنیدم که شورلت تولید مالیبو را متوقف خواهد کرد، با احساس غم و اندوه مواجه شدم. این در مورد مدل فعلی که نزدیک به 10 سال پیش معرفی شد و روی تاک ضرب المثل پژمرده شد صدق نمی کند. وقتش بود با این حال، هیچ تغییری در آثار ایجاد نشد و بدین ترتیب پایان یک دوره قابل توجه در تاریخ خودروسازی آمریکا رقم خورد.

برای بیش از یک قرن، سدان‌های مقرون‌به‌صرفه دیترویت به خانواده‌ها خدمت می‌کردند و مالیبو آخرین مدلی بود که ارتباط مستقیمی با آن دوران داشت. این خودرو روح سدان های آمریکایی را با خود به همراه دارد که از مرحله سمت چپ خارج می شود. من در مورد نام نمادین و ژانر خودرویی صحبت می کنم.

بیایید یک سفر سریع در خط حافظه مالیبو داشته باشیم تا بهتر بفهمیم در مورد چه چیزی صحبت می کنم.

نسل اول شورلت شورلت شول مالیبو

نسل دوم شورلت شورلت شول مالیبو

هنگامی که شورولت شورلت جدید در سال 1964 معرفی شد، Malibu گزینه تریم لوکس آن بود. مدل‌های دو در بسیار محبوب بودند، اما در اواسط دهه 1960، سدان مالیبو راه بدی برای دیدن حومه شهر نبود. بیش از 250000 دستگاه مالیبوس در سال اول فروش آن شامل 68098 دستگاه سدان بود. این تعداد در سال 1972 به 72767 رسید، زمانی که کل تولید Chevelle از نیم میلیون دستگاه در تمام تریم ها و مدل های بدنه فراتر رفت. و اکثریت آنها مالیبوس بودند.

نسل سوم Chevelle Malibu در دهه 1970 وارد صحنه NASCAR شد و به فروش بیشتر سدان و واگن در روز دوشنبه کمک کرد و در یکشنبه برنده شد. نسل چهارم مالیبو به طور کامل جایگزین پلاک Chevelle در سال 1978 شد. در این زمان سدان ها با اختلاف زیادی از کوپه ها پیشی گرفتند و در سال 1979 به 163896 دستگاه رسیدند. خریداران به شکل جعبه ای و کوچک مالیبو پاسخ مثبت دادند، اما در سال 1983 از آن حذف شد تا جا برای سدان های دیفرانسیل جلو شورولت جدید باز شود.

این دقیقاً همان چیزی است که تقریباً 14 سال بعد، در سال 1997، با معرفی مجدد مالیبو با استفاده از پلتفرم مشابه پونتیاک گرند ام اتفاق افتاد. وقتی بگوییم این خودرو نسبت به مدل های قبلی خود یک خودروی فراموش نشدنی است، مودب خواهیم بود.

این در سال 2008 تغییر کرد و من یکی از بسیاری از افرادی بودم که متوجه آن شدم. Malibu با کنار گذاشتن مدل کسل کننده و با نشان طراحی شده قبلی خود به شدت در این بخش متمایز بود. Epislon همچنان پلتفرم خود را با خودروهایی مانند Saturn Aura و Pontiac G6 به اشتراک می‌گذاشت، اما طراحی بیرونی در مقایسه با شکل درشت نسل قبلی متعادل و جذاب بود. فضای داخلی، به ویژه در تریم سطح بالای LTZ، بسیار زیبا بود و شخصیتی مجلل را تراوش می کرد که روزهای اولیه Malibu را به عنوان سطح تریم برتر Chevelle احیا کرد.

شورلت مالیبو 2008 داخلی.

و خریداران به شدت واکنش نشان دادند. فروش در سال اول به 178964 دستگاه رسید و در سال 2011 از 200000 دستگاه فراتر رفت. نسل هشتم مالیبو در سال 2013 وارد بازار شد و فروش بیشتری به دست آورد و به 227881 دستگاه در سال 2016 رسید.

سپس نسل فعلی مالیبو آمد و شما داستان را از آنجا می دانید. شاسی بلندها و کامیون ها وسایل نقلیه انتخابی برای خانواده های قرن بیست و یکمی هستند و فروش سدان ها کاهش یافته است. اما جدیدترین سدان شورولت مهمانی را ناکام ترک نمی کند. سال گذشته 130342 واحد مالیبوس فروخته شد. این رقم کافی بود تا آن را به راحتی در جایگاه سوم سلسله مراتب Bowtie، پس از Equinox و Silverado قرار دهد.

امیدواریم این درس تاریخ به توضیح اینکه چرا مالیبو وسیله نقلیه نمادینی است که ارزش یادآوری را دارد کمک کند. این خودرو علاوه بر اینکه آخرین سدان شورلت است، آخرین نام خودروساز دیترویتی است که ریشه‌های آن عمیقاً در تاریخ سدان‌های آمریکایی است. کرایسلر 300 مرده است، سدان های فورد مدت هاست که از بین رفته اند، و اگرچه چارجر بازگشته است، دوج همیشه آن را به عنوان یک خودروی عضلانی چهار در به جای یک سدان خانوادگی سنتی معرفی کرده است. این احتمالاً در مورد مدل جدید نیز صادق خواهد بود و ما انتظار داریم که هر دو نسخه EV و احتراق داخلی در زمان عرضه نهایی گران باشند.

با توجه به اینکه این پایان ژانر خودروسازی است، سدان های آمریکایی هنوز وجود دارند. فقط در تعداد کمتر و با قیمت های بالاتر کادیلاک همچنان CT4 و CT5 را تولید می کند، Lucid دارای Air است و البته تسلا مدل S را دارد. با این حال، هیچ یک از اینها خارج از دسترس یک خانواده معمولی نیست. در همین حال، مالیبو 2024 از 26195 دلار شروع می شود که بسیار کمتر از میانگین هزینه یک خودروی جدید در آمریکا است.

با نگاهی به سایر وسایل نقلیه در وب سایت شورولت، تنها Trailblazer و Trax به نظر می رسد ارزان تر از Malibu فعلی هستند و هیچ یک فضای زیادی برای سرنشینان ندارند. برای این کار باید وارد شورلت اکینوکس کمی بزرگتر شوید. هزینه آن نیز کمی بیشتر است. 27995 دلار برای شروع. و این قیمت احتمالاً زمانی افزایش می‌یابد که Equinox جدید 2025 به نمایشگاه‌ها برسد.

صادقانه بگویم، کل این حماسه سدان مانند یک فرصت از دست رفته برای خودروسازان آمریکایی به نظر می رسد. همه افراد شاسی بلند نمی خواهند و آمار فروش آن را ثابت می کند. سال گذشته، مالیبو بهتر از Trailblazer و Trax بود. تاهو و تراورس را شکست داد و دو برابر بلیزر فروخت. ما تقریباً مطمئن هستیم که خرید ناوگان در اینجا یک عامل است، اما هنوز در مورد فروش تایید شده صحبت می کنیم. و هنوز چهار سدان در بین خودروهای پرفروش در ایالات متحده تا سه ماهه اول سال 2024 وجود دارد.

واضح است که بازاری برای خودروهای چهار در ارزان قیمت وجود دارد. آیا 130000 نفری که سال گذشته Malibu خریداری کردند در آینده به Trailblazer یا Equinox ارتقا خواهند یافت؟ یا آنها به هوندا آکورد، تویوتا کمری، هیوندای سوناتا یا سایر سدان های مقرون به صرفه که توسط اکثر برندهایی که دفتر مرکزی آنها در دیترویت نیست، تغییر خواهند کرد؟

در هر صورت، ما دلتنگت خواهیم شد، مالیبو. ما دلتنگ آنچه بودی و نماینده ای بودی خواهیم بود و برای آنچه می توانستی باشی غصه می خوریم. این ارزش یک لحظه سکوت را دارد.