7 بهترین بیوگرافی موسیقی که در نتفلیکس، روکو و غیره پخش می شوند

فاطمه سفیدکن22 می 2024آخرین به روز رسانی: 22 می 2024

0 0 خواندن این مطلب 5 دقیقه زمان میبرد

وقتی نوبت به بیوگرافی ها می رسد، درست کردن بیوگرافی های مربوط به هنرمندان موسیقی محبوب دشوار است. همه ما فیلم‌هایی درباره ستاره‌های پاپ دیده‌ایم که به قلمرو «پشت موسیقی» سرگردان شده‌اند، یا به قدری روی ثبت تمام ضرب‌های داستان هنرمند تمرکز کرده‌اند که خلاقیت‌شان را از دست می‌دهند.

اما وقتی فیلمسازان اینها را درست می فهمند، فقط آواز می خوانند. با رویکردهای روایی که منعکس کننده شخصیت های نوازندگان، هنرمندان با استعدادی هستند که خود را وقف بازآفرینی نمادهای موسیقی سال گذشته کرده اند، و توانایی کمیاب در ایجاد احساس تازگی و تازگی در نام های مشهور، این بیوگرافی های موسیقی سرمه ای هستند – و همه آنها هستند. برای پخش در دسترس است.

“مرد موشکی”

“راکتمن” با تمام کمپینگی و استعداد بصری التون جان، داستان خواننده افسانه ای پاپ را از دوران کودکی فروتنش در نقش رجینالد دوایت تا اوج موفقیت موسیقیایی اش (و تمام مشکلات اعتیادی که ناگزیر با چنین صعود سریعی همراه است) روایت می کند. . ). تارون ادگرتون در نقش التون جان بازی حرفه‌ای خود را ارائه می‌کند، و نه تنها در نقش می‌خواند (قلب خود را بخور، رامی ملک)، بلکه چنان احساس آسیب‌پذیری و ناامیدی را در او آغشته می‌کند که دوستش داشته باشند که دیدن آن آسان است. چقدر آسان است که ببینیم او چگونه بخشی از حرفه اش خواهد بود. وقتی طعم شهرت را چشید، همه چیز از کنترل خارج شد. رقص و تنظیم های موسیقی هیجان انگیز هستند. بزرگترین موفقیت‌های التون جان از منظری زندگی‌نامه‌ای ارائه می‌شود که به ما به عنوان یک هنرمند و یک شخص بینش می‌دهد.

تماشا کردن پارامونت پلاس

“کودک هیچ کجا”

به دلایلی، آرون تیلور جانسون برای پروژه های مختلف به هواداران زیادی می پیوندد. اما تنها کسی که او می‌توانست به طرز وهم‌آوری کانالی را به او منتقل کند، جان لنون جوان در «پسر هیچ کجا» بود. این اتفاق قبل از اینکه بیتلز حتی این ایده را داشته باشد رخ می دهد، زمانی که لنون پسر جوانی بود که توسط عمه اش در لیورپول بزرگ می شد و آرزو می کرد روزی یک موسیقیدان شود.

این یک بیوگرافی موسیقایی است که بر توسعه حس خلق و خو و زمان تمرکز دارد تا بررسی دقیق زمانی مهم ترین لحظات در حرفه او، و از این نظر بسیار قوی تر است. بله، ما هنوز لحظه ای را می بینیم که لنون برای اولین بار با پل مک کارتنی (با بازی توماس برودی-سنگستر) ملاقات می کند، اما این کمتر داستانی در مورد چگونگی گرد هم آمدن بیتلز است و بیشتر پنجره ای به زندگی پسر جوانی است که با هم می آید. او روز به روز – به قول خودش – بزرگتر از عیسی می شود.

تماشا کردن تلویزیون پلوتو و توبی

“الویس”

تنها یک راه واقعی برای ساختن فیلمی در مورد الویس پریسلی وجود دارد، و آن هم در آستانه ی کار بسیار زیاد. تصویر باز لورمن از حرفه الویس حداکثری و دیوانه کننده است. یک دوربین متحرک وجود دارد که آستین باتلر بازیگر نقش اول را می بلعد. فیلم دارای عناصر سوال برانگیزی است (مثلاً هر انتخابی که تام هنکس در کنار دوربین به عنوان سرهنگ انجام می دهد)، اما همچنان انرژی و جادوی الویس را در دوران اوج خود به خوبی منتقل می کند. بسیاری از بینندگان جوان ممکن است تصویری از زمانی در ذهن خود داشته باشند که الویس به اوج رفت و اقامت های بی پایانی در وگاس داشت – اگر هیچ چیز دیگری نباشد، تماشای این فیلم به آنها کمک می کند تأثیر مغناطیسی آن را بر نسل های طرفداران درک کنند.

تماشا کردن هولو

“آمادئوس”

این منصفانه نیست، اینطور است؟ گاهی اوقات احمق‌ترین فردی که می‌شناسید می‌تواند فوق‌العاده با استعداد باشد، و نبوغ خود را طوری به رخ می‌کشد که گویی هیچ هزینه‌ای برای آنها نداشته است، گویی شما تمام زندگی خود را صرف تلاش برای رسیدن به نیمی از آنچه می‌توانستید نکرده‌اید. او از یک خماری عظیم پرستاری می کرد. این به سادگی داستان «آمادئوس» است که از نگاه سالیری حسود (ف. موری آبراهام)، آهنگساز آگاه اما متوسطی روایت می‌شود که نظاره گر ولفگانگ آمادئوس موتسارت جوان و دیوانه (تام هالس) است که به بزرگترین رویاهای خود جامه عمل پوشانده است. . با این حال، احساس عدالت در استقبال از فیلم وجود دارد: اگرچه سالیری به یک نقش پاورقی صرف در کارنامه داستانی موتزارت تنزل پیدا کرد، آبراهام برای زنده کردن حماسه حسادت برنده اسکار شد.

تماشا کردن نتفلیکس

“ایالات متحده در برابر تعطیلات بیلی”

گاهی اوقات مؤثرترین استراتژی بیوگرافی این است که به جای اینکه بخواهیم کل داستان زندگی یک نوازنده را روایت کنیم، روی یک لحظه از زندگی یک موسیقیدان تمرکز کنیم. با بازی آندرا دی، نامزد اسکار، «ایالات متحده در برابر. این کاری است که بیلی هالیدی با این خواننده نمادین انجام داد. داستان فیلم در دهه 1940 می گذرد، این فیلم بر جنگ مخفیانه بین هالیدی و دولت ایالات متحده بر سر امتناع او از حذف «میوه عجیب»، ترانه ای درباره مردان سیاهپوست که در جنوب لینچ می شوند، از فهرست مجموعه نمایش های او می پردازد. ماموران فدرال که توسط آهنگ آشکارا طرفدار حقوق مدنی تهدید می‌شوند، در عوض او را به اتهام مواد مخدر دستگیر می‌کنند و به طور موثر مشکلات او را از بین می‌برند در حالی که به طور منظم هرگونه استدلال آزادی بیان را نادیده می‌گیرند. دی یک مجری آتشین در نقش اصلی است که نه تنها آهنگ های هالیدی را با صدای بلند اجرا می کند، بلکه حس بی عدالتی را در مورد حرفه خود نیز به تصویر می کشد.

تماشا کردن هولو

“سلنا”

برخلاف بسیاری از ستارگان پاپ که در نهایت بسیار نزدیک به خورشید پرواز می‌کنند و با اعتیاد به مواد مخدر و رفتارهای سمی شغل خود را از بین می‌برند، تراژدی سلنا این است که او هرگز این شانس را نداشت و خیلی جوان مرد. «سلنا» با بازی جنیفر لوپز، ستاره پرشور تجانا (که مسلماً بهترین کار او به عنوان یک بازیگر است)، منعکس‌کننده رشد شهاب‌ساختی او به عنوان اولین هنرمند Tejano است که به صنعت موسیقی جریان اصلی راه یافت. .

متأسفانه این امر نیز بر مرگ غم انگیز او تأکید می کند. او زمانی که تنها 23 سال داشت توسط دوست نزدیک و رئیس باشگاه هوادارانش یولاندا سالدیوار به قتل رسید. لوپز با قدرت و معصومیتی بی خیال سلنا را آغشته می کند که پایان نابهنگام او را برای بینندگان ویرانگرتر می کند.

تماشا کردن توبی

«عجیب: داستان آل یانکویچ»

بسیاری از فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای موسیقی خیلی به واقعیت نزدیک هستند که به قیمت یکپارچگی روایی فیلم تمام می‌شود. “عجیب” را هرگز نمی توان به این موضوع متهم کرد. کانال اصلی Roku داستان عجیب و غریب آل یانکویچ (دانیل رادکلیف) را سریع و آزادانه روایت می کند که نسبتاً نزدیک به واقعیت شروع می شود و سپس به شدت از آن دور می شود و طرفداران را مجبور می کند که (از جمله چیزهای دیگر) با این واقعیت که ویرد آل در حال قرار ملاقات با مدونا است دست و پنجه نرم کنند. . (ایوان ریچل وود) و به تنهایی مسئول سرنگون کردن پابلو اسکوبار بود. به این ترتیب، «عجیب» موفق می‌شود هم یک فیلم زندگی‌نامه‌ای باشد که به روح ستاره‌اش وفادار بماند و هم فیلمی کمدی که تمام ژانر زندگی‌نامه‌ای را به سخره می‌گیرد. شاید دنیل رادکلیف انتخاب واضحی برای Weird Al نباشد، اما پس از تماشای فیلم، تصور اینکه شخص دیگری این نقش را بازی کند، سخت است.

این را نگاه کن: کانال روکو