مرکزی یا منحصر به فرد؟ مدیر ارشد فناوری Ripple از طراحی XRP در برابر انتقاد دفاع می کند

اخیراً مطالب زیادی در مورد ریپل و XRP Ledger منتشر شده است و مردم می‌پرسند که ریپل چقدر غیرمتمرکز است. جاستین بونز، محقق بلاک چین، XRP را به متمرکز و مجاز بودن متهم کرد و انتقادات بر وابستگی XRP به لیست گره های منحصر به فرد (UNL) متمرکز بود. بونز گفت که این طراحی اساساً بر اثبات اعتبار (PoA) متکی است، که به نظر او در مقایسه با چارچوب‌های اثبات کار (PoW) و اثبات سهام (PoS) ایده بدی است.

در قلب استدلال Bons این ادعا است که بنیاد ریپل کنترل نامتناسبی بر شبکه دارد. تغییرات پویا در UNLها که از طریق زیرساخت میزبان بنیاد کنترل می شود به عنوان شواهد نظارت متمرکز ارائه شده است.

طبق نظر Bons، حتی الزام 90% همپوشانی در تنظیمات UNL برای جلوگیری از دوشاخه، مستلزم یک مدل استثنایی و مجاز است. فقدان انگیزه‌های ارزی-اقتصادی برای اعتبارسنجی‌ها، سیستمی معیوب را بیشتر می‌کند که هم غیرمتمرکز است و هم با اصول ارزهای دیجیتال مطابقت ندارد.

ریپل CTO وزن می کند

دیوید شوارتز، مدیر ارشد فناوری ریپل، وارد این طوفان شد و دیدگاهی را ارائه کرد که روایت را دوباره قالب‌بندی کرد. وی خاطرنشان کرد که اعتبار سنجی ها نقش حداقلی در تعیین عادلانه یا امنیت شبکه ایفا می کنند، زیرا نفوذ آنها محدود به سفارشات تراکنش های کوتاه مدت است.

اعتبار دهندگان نه تنها غرامت دریافت می کنند، بلکه نمی توانند به طور یکجانبه برای سانسور تراکنش ها اقدام کنند، مگر اینکه توسط سایر شرکت کنندگان فعال شود. یک سناریوی نادر با توجه به ماهیت توزیع شده سیستم. برخلاف سیستم‌های PoW که شوارتز برتری پولی را در اولویت قرار می‌دهد، XRP بر اساس طرحی عمل می‌کند که پتانسیل کنترل متمرکز را به حداقل می‌رساند.

مربوط به

شوارتز اشاره کرد که بسیاری از مردم متوجه نیستند که تمرکززدایی چیزی فراتر از فنی است. همچنین در مورد داشتن قوانین تراکنش شفاف، دفتر کل عمومی و اجازه دادن به کاربران برای تغییر و پیاده سازی کد سیستم به تنهایی است. او تصدیق می کند که XRP یک ساختار منحصر به فرد است، اما فکر نمی کند که این ساختار آن را متمرکز کند.