با موسیقی متن فیلم جاز شگفت انگیز گرن توریسمو با مرد پشت سر آشنا شوید

بازی نمادین مسابقه ای Gran Turismo چیزهای زیادی را به جهان معرفی کرد. محبوبیت بسیار زیاد این سری، آن را به قهرمان بسیاری از خودروها تبدیل کرده است، از سوزوکی کاپوچینوی بی گمان گرفته تا نیسان اسکای لاین GT-R قدرتمند. موسیقی منوی نمادین GT که اکنون توسط ایسامو اوهیرا ساخته شده است، همچنین بسیاری را با نسخه منحصر به فرد جاز فیوژن آشنا کرد.

فیوژن، ترکیبی از جاز، راک و فانک، در دهه 1970 توسط گروه هایی مانند ارکستر Mahavishnu، Return to Forever، Herbie Hancock’s Head Hunters و Weather Report پیشگام شد. علاوه بر این، مایلز دیویس، جف بک، جاکو پاستوریوس، جورج دوک، و بسیاری دیگر از هنرمندان انفرادی به تنظیم دقیق صدا کمک کردند. فیوژن به راک و پاپ سرایت کرده است. شاید برجسته ترین آنها استیلی دان و جونی میچل بودند که ریتم ها و هارمونی های ماجراجویانه آنها به مراتب از همتایان موسیقی خود پیشی گرفت.

فیوژن جاز به یک پدیده جهانی تبدیل شده است و ژاپن نیز از این قاعده مستثنی نبود. این کشور هنرمندان تلفیقی خود را تولید کرده است، به ویژه گروه هایی مانند T Square و Casiopea. اوهیرا که در دهه 1970 بزرگ شد، موسیقی محلی ژاپنی را روی گیتار آموخت تا اینکه فیوژن را کشف کرد.

او گفت: من در دبیرستان با دوستانم کاسیوپیا بازی می کردم موتور 1. “سپس متوجه نواختن گیتار لری کارلتون شدم و واقعاً مرا غافلگیر کرد.”

کارلتون، نوازنده استودیویی در لس آنجلس، ترکیبی عالی از جاز و راک را به تصویر کشید. تک‌نوازی دل‌انگیز او در «Kid Charlemagne» استیلی دن، مظهر این است. این پیچیدگی جاز را با نگرش راک ترکیب می کند.

اوهیرا می گوید: «در سال 1988 متوجه شدم که به دانش و آموزش موسیقی جاز نیاز دارم و تصمیم گرفتم در کالج موسیقی برکلی شرکت کنم. این شروع زندگی و حرفه موسیقی من بود.»

اوهیرا در برکلی گیتار و آهنگسازی خوانده است. او تنظیم هایی را هم برای گروه های کوچک جاز و هم برای گروه های بزرگ نوشت. آموزش عالی برای شغلی که اکنون او را به آن می شناسند.

اوهیرا با یویچی ماتسومو، یکی از مدل سازهای اصلی خودرو سری گرن توریسمو، به دبیرستان رفت. او Ohira را به خالق و رئیس سریال Kazunori Yamauchi توصیه کرد که از آهنگساز خواسته بود برای این بازی مسابقه‌ای جدید موسیقی منو بسازد.

اوهیرا به یاد می‌آورد: «وقتی درباره موسیقی بازی‌های مبتنی بر وسیله نقلیه بحث می‌کردیم، متوجه شدیم که قبل از GT سبک جز وجود نداشت، بنابراین سعی کردیم فضای مفهومی سبک جاز را به بازی جدید بیاوریم. موسیقی آن در نسخه ژاپنی Gran Turismo همراه با آهنگ‌هایی از گیتاریست T-Square، Masahiro Andoh به نمایش درآمد.

وقتی درباره موسیقی متن بازی‌های مبتنی بر وسیله نقلیه بحث کردیم، متوجه شدیم که قبل از GT سبک جز وجود نداشت، بنابراین سعی کردیم یک حس مفهومی سبک جاز را به بازی جدید بیاوریم.

بازی‌های Gran Turismo 2 تا Grand Turismo 4 دارای موسیقی منوی Ohira بودند، اگرچه نسخه‌های آمریکای شمالی، اروپایی و ژاپنی بازی دارای موسیقی منحصربه‌فردی در مسابقه بودند که سعی می‌کرد ذائقه مخاطبان محلی را منعکس کند. بنابراین در GT3، ممکن است به ریمیکس Lenny Kravitz “Are You Gonna Go My Way” گوش دهید، در حالی که MR Challenge را در یک NSX تنظیم شده اجرا می کنید، موسیقی منوی Ohira که هنگام مرور وب به مغز شما نفوذ می کند. نمایندگی های ماشین بازی

محدودیت های فنی پلی استیشن 1 و 2 به این معنی بود که موسیقی Gran Turismos 1-4 با ابزارهای نرم افزاری مدیریت می شد. با این حال، این مجموعه آلبوم های موسیقی متنی تولید کرده است که دارای سازهای زنده است، از جمله نوازندگی گیتار خود اوهیرا.

موسیقی اوهیرا از احساسات این بازی ها جدایی ناپذیر بود و من فکر می کنم محبوبیت آنها ارزش به خاطر آوردن دارد. بیایید نگاهی به بازی‌هایی بیندازیم که موسیقی اوهیرا در سطح جهانی در آن حضور دارد: GT2 بیش از 9 میلیون نسخه فروخت، GT3 بیش از 14 میلیون نسخه فروخت و GT4 حدود 12 میلیون نسخه فروخت. سه تا از محبوب‌ترین آلبوم‌های تلفیقی جاز، یعنی Bitches Brew مایلز دیویس، Head Hunters از Herbie Hancock و Heavy Weather از Weather Report، هر کدام با فروش یک میلیون گواهی پلاتین دریافت کرده‌اند.

این دقیقاً یک مقایسه علمی نیست، اما می‌توانید استدلال کنید که اوهیرا یکی از پرمخاطب‌ترین هنرمندان تلفیقی جاز در تمام دوران است، با وجود اینکه یکی از کمتر شناخته شده‌ها است. برای تعداد زیادی از بازیکنان GT، موسیقی او ممکن است تنها تلفیقی جازی باشد که تا به حال شنیده اند. یکی از دوستان من که فکر می کنم فقط به موسیقی راک گوش می دهد و تیلور سوئیفت از شنیدن صحبت من با اوهیرا بسیار هیجان زده بود. فکر نمی‌کنم او یک آلبوم جز داشته باشد، حداقل آگاهانه.

عکس: Polyphony Digital

این دقیقاً یک مقایسه علمی نیست، اما می‌توانید استدلال کنید که اوهیرا یکی از پرمخاطب‌ترین هنرمندان تلفیقی جاز در تمام دوران است، با وجود اینکه یکی از کمتر شناخته شده‌ها است.

اما اوهیرا به کمرنگ بودن خود ادامه می دهد. Gran Turismo 5 اولین بازی از این سری بود که موسیقی جدید یا بازسازی شده اوهیرا را در خود نداشت. او از آن زمان تا به حال برخی از موسیقی بازی های ویدئویی را برای یک بازی موبایل ژاپنی به نام Break My Case تولید کرده است. موسیقی در اینجا شبیه به تکامل موسیقی متن Gran Turismo است، مانند آهنگ Be-Bop Aporia. این مملو از خط بیس متراکم و بد بو، هورن های برجسته، هارمونی پیچیده جاز، و تک نوازی گیتار است که شبیه صدای دنی دیاز در استیلی دن است. “آجا.”

سری GT حس نوستالژی زیادی را القا می کند – آیا اخیراً قیمت R34 Skyline GT-R را بررسی کرده اید؟ – و این در موسیقی اوهیرا منعکس شده است.

Jazz Fusion نیز لحظه دیگری را سپری می کند. ما در میانه رنسانس استیلی دن هستیم. جونی میچل در حال بازگشت دیدنی است. در حالی که احیای جاز آکوستیک در دهه 1980 تلفیقی را ناخوشایند کرد، هنرمندان مدرنی مانند Thundercat در حال احیای این ژانر هستند در حالی که گروه‌های قدیمی مانند Casiopea و T-Square در حال یافتن مخاطبان غربی جدید از طریق پلتفرم‌های ویدئویی و استریم هستند. موسیقی متن فیلم Gran Turismo 3 در نمایندگی خودرو، “Light Velocity” بیش از 1.5 میلیون بار در یوتیوب پخش شده است.

او می گوید: «این برای من یک شگفتی بزرگ است. “در ابتدا من چیز زیادی در مورد موسیقی خود در GT نشنیدم… از اینکه دیدم اکثر آهنگ هایم با نام من در یوتیوب آپلود شده اند شگفت زده شدم.”