“پنگوئن” شبکه HBO ترکیبی از “پدرخوانده” و “گاتهام” است – این مجموعه کتاب مصور است که ما به آن نیاز داریم.
«پنگوئن» در سپتامبر امسال از شبکه HBO و Max پخش خواهد شد – قسمت 1 در 19 سپتامبر پخش خواهد شد. با این حال، برادران وارنر. من این شانس را داشتم که پیش نمایش های سریال را از دیسکاوری تماشا کنم و می توانم به طور رسمی بگویم که آیا این سریال محدود در مورد ظهور اوز کاب با نام مستعار پنگوئن (کالین فارل) ارزش وقت گذاشتن را دارد یا خیر.
هشدار اسپویلر: هست.
زمانی که این سریال برای اولین بار معرفی شد، من کمی رزرو داشتم. من «بتمن» و برداشت فارل در مورد پنگوئن را دوست داشتم، اما از این مرد ایرلندی مبهم در داستانی مبدأ درباره به قدرت رسیدن پنگوئن در دنیای جنایتکارانه گاتهام چیز بیشتری نمی خواستم. در هر صورت، من بیشتر از The Riddler یا بیشتر از جوکر بسیار مورد تمسخر بری کیوگان، بیشتر از ستوان اوباش که بعداً بدشکل شد، می خواستم.
بعد از تماشای پنج قسمت اول این سریال محدود، خوشحالم که آن را به دست آوردیم. «پنگوئن» یکی از بهترین نمایش های سال تاکنون بوده است. بیشتر به دنیای جنایت گرایش پیدا می کند تا دنیای صلیبی های شنل پوش، و این برای بهتر شدن است. او همچنین یکی از بهترین اجراهایی را که امسال در تلویزیون دیده‌ام دارد – اما شاید از طرف کسی که انتظارش را دارید نباشد.
“پنگوئن” از “پدرخوانده”، “سوپرانوها” و “گاتهام” – و “آندو” وام گرفته است.
همانطور که اشاره کردم، این سریال به جای اینکه بخواهد یک نمایش ابرقهرمانی باشد، واقعاً به هسته اوباش گاتهام متمایل است. بیشتر شبیه «پدرخوانده» است تا «گاتهام»، اما قطعاً جنبه‌هایی از دومی وجود دارد که هنگام تماشای این سریال احساس آشنایی می‌کند. کسانی که «Arrow» را در CW تماشا می‌کنند، ممکن است شباهت‌هایی هم پیدا کنند، زیرا این سریال بیشتر درباره شخصیت‌های سطح خیابان است تا ابرقهرمان‌ها.
با این حال، اشاراتی به آثار کمیک دی سی وجود دارد. علاوه بر موارد واضح – پنگوئن همنام، خانواده‌های جنایتکار فالکون و مارونی رقیب، و محیط سریال گاتهام – حتی چند برش عمیق و تخم‌مرغ عید پاک نیز وجود دارد.
Burgess Jewelers، اشاره ای به مرحوم Burgess Meredith، که نقش پنگوئن را در سریال تلویزیونی «بتمن» در سال 1966 بازی کرد، وجود دارد. اوز توسط ویکتور آگیلار جوان (رنزی فلیز) با یک مازراتی با بنفش امضای پنگوئن به اطراف می چرخد. همچنین به شخصیت های جلاد و زاغی از دی سی کامیکس ارجاعاتی وجود دارد و ماده مخدر Bliss ظاهر می شود، البته نه به شکل متعارفش.
اما این قبل از هر چیز یک داستان جنایی است. این داستان یک شخصیت سطح پایین در یک خانواده جنایتکار را دنبال می کند که خلاء قدرت را می بیند و از آن برای به دست گرفتن کنترل شهر سوء استفاده می کند. البته، او در این آرزو تنها نیست و با پیش‌روی فصل، دیگران به مبارزه اوز می‌پیوندند تا قدرتی را که زمانی در دست رئیس جنایت کارمین فالکون بود به دست بگیرند. این بسیار یادآور جنگ قدرت بین خانواده ها در «پدرخوانده» یا تلاش تونی سوپرانو برای به دست آوردن کنترل در پایان «سوپرانوها» است. تصویر چشمگیر فارل از پنگوئن بیش از یک بار مرا به یاد تونی انداخت، اگرچه تفاوت های زیادی بین این دو شخصیت نمادین وجود دارد.
در حین تماشای «پنگوئن» این داستان های مافیایی تنها چیزهایی نبود که به ذهنم خطور کرد. من همچنین مدام به “اندور” فکر می کردم. هر دو سریال در یک دنیای نسبتاً فانتزی وجود دارند، اما به‌طور باورنکردنی واقع‌گرایانه هستند و اغلب عمداً عناصر خارق‌العاده‌تر دنیایشان را رد می‌کنند – برای «پنگوئن»، این ابرقهرمان است. برای «اندور» جدی بود. این انتخاب به نفع هر دو سری است زیرا داستان هایی را تولید می کند که اولاً خوب هستند و ثانیاً بخشی از قانون بزرگتر هستند.
ممکن است “پنگوئن” باشد اما کریستین میلیوتی نمایش را می دزدد
در حالی که به قدرت رسیدن پنگوئن تمرکز این سریال است، دستیار او ستاره سریال است. کریستین میلیوتی در نقش سوفیا فالکون، دختر کارمین که اخیراً درگذشته است، بازی می کند. در ابتدای سریال، او به تازگی از یک دوره 10 ساله در Arkham Asylum آزاد شده است. حالا او دیگر مدعی اصلی تاج و تخت پدرش است.
افراد دیگری در خانواده او هستند که در خانواده جنایتکاران فالکون برای کسب مقام اول رقابت می کنند، و مارونی ها سعی می کنند از این فرصت استفاده کنند، حتی اگر رئیس آنها سالواتوره (کلنسی براون) در زندان بلک گیت مستقر است. اما به سرعت مشخص می‌شود که «پنگوئن» به سمت رویارویی بین اوز و صوفیه می‌رود.
و راستش… من میخواهم پنج قسمت برنده شود. میلیوتی باورنکردنی بود و نقش یک فرد آسیب دیده را بازی می کرد که می خواهد دوباره در جامعه ادغام شود اما از کنار زدن اطرافیانش خسته شده است.
در اجرا نیز نکات عجیب و غریبی وجود دارد که فقط لمس های عالی هستند. خوابیدن در کمد به این دلیل که او در سلول راحت است و به‌دلیل مدتی که در آرخام می‌گذرد، به‌جای کارد و چنگال با دست‌هایش غذا می‌خورد، چیزهای کوچکی است که هنرمندان بزرگ به خوبی انجام می‌دهند.
اما بهترین انتخاب شخصیت، سبک لباس است. در ابتدا لباس نسبتاً متواضعانه ای می پوشید، اما هنگامی که به طور کامل وارد فاز شرور خود شد، لباس می پوشد تا زخم هایی را که از دوران حضورش در آرکام انباشته شده است، نشان دهد و در نهایت می پذیرد که او کیست. البته این تا حد زیادی به دلیل نوشتن عالی است، اما برای انجام آن به یک بازیگر ماهر نیاز دارید.
«پنگوئن» تاکنون در 10 نمایش برتر سال 2024 قرار دارد
تماشا کنید
اگر یک چیز وجود داشته باشد که من به خاطر آن سریال را مورد انتقاد قرار می دهم، این است که پریدن از حد متوسط کار دشواری است. خیلی خوب تا عالی، شبیه احساسی که در مورد نمایش هایی مانند «فال اوت» و «آقا و خانم اسمیت» در اوایل امسال داشتم. با این حال، قسمت 4 با عنوان “Cent’Anni” یکی از بهترین اپیزودهای تلویزیونی است که امسال تماشا کردم، بنابراین ممکن است در پایان قسمت 8 آن انتقاد خاص را پس گرفته باشم.
با این حال، این یکی از بهترین سریال های سال 2024 تاکنون است. من در حال حاضر از میان 42 سریالی که امسال تماشا کرده ام، “پنگوئن” را در رتبه ششم قرار می دهم و با جلوگیری از کاهش چشمگیر در سه قسمت پایانی، تقریباً مطمئن است که تا پایان سال در 10 سریال برتر من خواهد بود. داستان جنایی خوب نوشته شده با بازی عالی فارل و میلیوتی، این سریال را برای تماشا جذاب کرده است و شک ندارم که وقتی قسمت 1 تمام شود، برای قسمت 2 روز شماری خواهید کرد.
اطلاعات بیشتر از راهنمای تام
منبع: tomsguide