من در میانه آخرین بررسی های خود از بهترین VPN ها هستم، و این زمانی از سال است که به جزئیات کوچکتری که ممکن است نادیده گرفته شده باشیم، می پردازیم. با این حال، ناوگان سرور فعلی Proton VPN کوچک نیست. در زمان نگارش این مقاله در 8162 سرور در 112 کشور قرار گرفته است، اندازه سرور در چند ماه گذشته بیش از دو برابر شده است.
این باعث شد به این فکر کنم که چرا تعداد سرورهایی که یک VPN اجرا می‌شود بسیار مهم است. البته بودن این می تواند عاملی در تعیین قابلیت اطمینان شبکه آن باشد، اما به هیچ وجه مهم نیست که چگونه یک VPN خوب کار می کند.
در اینجا، تغییرات سروری که Proton VPN ایجاد کرده است و اینکه آیا آنها می توانند فاکتورهای تصمیم گیری واقعی در هنگام تصمیم گیری برای انتخاب VPN باشند را بررسی می کنم.
افزایش اندازه شبکه
من “اندازه شبکه” را به عنوان تعداد کل سرورهایی که یک VPN در دسترس مشتریان خود قرار می دهد تعریف می کنم. تا حدی بیشتر بهتر است. یک VPN با تنها 100 سرور در زمان های محبوب تراکم را تجربه می کند، کاربران سرعت را بسیار پایین می بینند و همه اوقات بدی خواهند داشت.
اما وقتی بیش از چند هزار رسید، کیفیت تعداد سرورها بسیار مهمتر است. از این گذشته ، ارائه دهندگان پیشرو مانند ExpressVPN و Surfshark فقط حدود 3000 سرور در سراسر جهان دارند و شبکه های آنها از پایدارترین و قابل اعتمادترین شبکه های جهان هستند.
من با دیوید پیترسون مدیر کل Proton VPN در مورد این افزایش تعداد سرور صحبت کردم. او گفت: “در چند ماه گذشته، ما تعداد سرورها را افزایش داده ایم تا سرعت را افزایش دهیم و به افزایش عظیم تقاضا پاسخ دهیم و از آن جلوتر بمانیم. مگر اینکه سرمایه گذاران VC را راضی کنیم، این آزادی را داریم که بر روی سرمایه گذاری خود تمرکز کنیم. زیرساخت ها و محصولات و ویژگی های جدید.”
موضوع «سرورهای مجازی» نیز وجود دارد. سرور مجازی دقیقاً همین است. مجازی آنها معمولاً از نظر فیزیکی در کشورهایی با زیرساخت عالی مانند هلند، آلمان و ایالات متحده آمریکا قرار دارند، اما برای ارائه آدرس های IP در کشور دیگری پیکربندی شده اند.
سرورهای مجازی معمولاً حریم خصوصی بدتری نسبت به سرورهای فیزیکی ارائه نمی دهند، اما اغلب از اشخاص ثالث اجاره می شوند. یک VPN معتبر با استفاده از برخی سرورهای مجازی (به عنوان مثال NordVPN) اطمینان حاصل می کند که مرکز داده قبل از اجاره آن کاملاً ایمن است. این سرورها ممکن است هر از چند گاهی با مشکلات عملکردی مواجه شوند، به خصوص زمانی که سرور واقعی هزاران مایل از مکان مجازی فاصله دارد.
با این حال، Proton VPN در ادعای خود مبنی بر اینکه فقط از سرورهای فیزیکی استفاده می کند کاملاً جسورانه عمل می کند. خرید و نگهداری چنین تعداد زیادی از سرورها یک سرمایه گذاری بزرگ است و این یک بیانیه کاملاً واضح توسط شرکت است.
پترسون این ادعاها را با کلمات زیر پشتیبانی کرد: “Proton VPN فقط از سرورهای فلزی خالی (فیزیکی، نه مجازی) استفاده می کند که ما می توانیم به طور کامل آنها را تا سطح سیستم عامل اصلی کنترل کنیم.”
به طور خلاصه، اندازه شبکه به این معنا نیست. اما پروتون به گسترش شبکه خود به روش صحیح ادامه می دهد.
افزایش گسترش شبکه
من “گسترش شبکه” را به عنوان تعداد کشورهایی که VPN دارای سرور است تعریف می کنم. این یک معیار رتبه بندی بسیار بهتر از اندازه شبکه است زیرا هر مکان تأثیر ملموسی بر پایگاه کاربر VPN دارد.
Proton VPN از حدود 70 کشور در سال گذشته به 112 کشور در زمان نگارش این مقاله افزایش یافته است. این بیشتر از NordVPN (111)، ExpressVPN (106) و Surfshark (100) است. همراه با این واقعیت که همه سرورهای پروتون از نظر فیزیکی در کشور مورد ادعا قرار دارند (همین مورد را نمی توان برای سه مورد دیگر گفت) Proton VPN را به طور مسلم در بالا بودن کیفیت شبکه قرار می دهد.
پیترسون گفت: «افزایش تعداد سرورها در سراسر جهان همیشه طرحی برای حمایت از افرادی بوده است که با سانسور اینترنت مواجه هستند، زیرا کشورها به دنبال محدود کردن و کنترل دسترسی شهروندان به اینترنت هستند. [This includes] ونزوئلا، بنگلادش، برزیل، ترکیه و میانمار.
این ادعاها توسط تحقیقاتی که من برای بررسی Proton VPN انجام دادم پشتیبانی می شود. من متوجه شدم که ارائه دهنده روی برخی از نقاط جهان بسیار متمرکز است که سایر ارائه دهندگان از آنها غفلت می کنند.
به عنوان مثال، Proton VPN 22 مکان در آفریقا ارائه می دهد، در حالی که ExpressVPN و Surfshark دارای 6 مکان و NordVPN دارای 7 مکان هستند. پروتون همچنین آسیا را با 42 مکان بسیار خوب پوشش می دهد. NordVPN و Surfshark 32 مکان را ارائه می دهند، در حالی که ExpressVPN 34 مکان را ارائه می دهد. داستان مشابه با 14 مکان پروتون، اما فقط 5 مورد از NordVPN و Surfshark و 4 مکان از ExpressVPN.
اتفاقاً این مناطق هستند که بیشترین آسیب را از سانسور دولتی می بینند. این چیزی است که پترسون مشخص کرده است که Proton VPN به آن متعهد است.
بهبود عملکرد
تصادفی نیست که گسترش سریع شبکه Proton VPN منجر به افزایش قابل توجه سرعت اتصال شده است. در آخرین دور آزمایش من، NordVPN، Surfshark و Proton VPN موفق شدند خط آزمایشی ما را هنگام استفاده از پروتکل‌های مبتنی بر WireGuard به حداکثر برسانند. پیش از این، Proton VPN حدود 400 مگابیت بر ثانیه بود، اگرچه مطمئناً کند نبود. بنابراین از منظر عملکرد این ارتقاء شبکه یک نکته مثبت بزرگ بود.
سرعت OpenVPN خوب است، اگرچه پیشگامانه نیست، در حدود 220 مگابیت در ثانیه. این یک سرعت متوسط است، اما هنوز هم بسیار سریعتر از اکثر اتصالات اینترنتی محلی است.
شایان ذکر است که با وجود این ارتقاءها، Surfshark جایگاه خود را به عنوان سریعترین VPN حفظ کرده است و همانطور که در بالا ذکر کردم، تنها حدود 3200 سرور در زرادخانه خود دارد. اما Surfshark همیشه فوق‌العاده سریع بوده است و به نظر می‌رسد هیچ رقیبی دستور تهیه سس مخفی آن را کاملاً کشف نکرده است.
در نتیجه
هنگامی که به درستی انجام شود، ارتقاء یک شبکه سرور می تواند تأثیر زیادی بر عملکرد VPN داشته باشد، و واضح است که Proton VPN راه درستی را دنبال کرده است. با این حال، من همچنان توصیه می‌کنم فراتر از ارقام تیتر نگاه کنید، زیرا رقبای که در برخی مناطق عملکرد کمی بهتر دارند، در مورد تعداد سرورهای خام، شبکه‌های بسیار پایین‌تری دارند.
منبع: tomsguide
نظرات کاربران