“پسر و حواصیل” به مکس می رسد – چیزی است که آرزو می کردم قبل از تماشا می دانستم
من در «قلعه در آسمان»، «خدمات تحویل کیکی» و بقیه آرشیوهای چشمگیر فیلم های انیمیشن استودیو گیبلی بزرگ شدم. بنابراین وقتی شنیدم که هایائو میازاکی، کارگردان افسانهای استودیو در حال بازنشستگی برای آخرین فیلمش «پسر و حواصیل» است، میتوانید شرط ببندید که باسن من در شب افتتاحیه در یک صندلی سینما بود.
… تجربه تماشای جالبی بود. اشتباه نکنید، هنوز هم لذت بصری خیره کننده و داستان سرایی تکان دهنده ای است که از میازاکی انتظار داریم. می توانم بفهمم که چرا دومین اسکار بهترین انیمیشن را برای آن به ارمغان آورد. با این حال، از آنجایی که انتظار داشتم همان نوع واضح، پیچیده و منگنه آثار قبلی میازاکی را داشتم، پس از خروج از سینما در این فکر بودم که “من تازه چه چیزی را تماشا کردم؟” احساس کردم کمی گیج شدم.
اکنون که وقت داشتم در مورد آن فکر کنم، احساس می کنم بهتر می توانم مضامین غم و اندوه، مرگ و میر و زیبایی مهیب و در عین حال ظریف دنیای اطرافمان را هضم کنم. اکنون که «پسر و حواصیل» بالاخره در مکس پخش میشود، برای تماشای دوباره آن هیجانزده هستم، بیشتر به این دلیل که با این واقعیت شروع میکنم که در نیمه راه اولین تماشای خود متوجه شدم: این یک سواری وحشیانه در سبک است. از «آلیس در سرزمین عجایب». باور کنید با رسیدن به این هدف، تجربه تماشای بسیار بهتری خواهید داشت.
این انتظار به طور کامل نشان داد که چگونه با داستان تعامل داشتم. کاش میدانستم که وارد داستان میشوم، زیرا سرعتهای ناخوشایند و معرفی مداوم نکات داستانی جدید و حلنشده، من را با شلاق زدن در تلاش برای فهمیدن اینکه چه اتفاقی میافتد، واداشت. حالا که میتوانم «پسر و حواصیل» را دوباره در مکس تماشا کنم، مشتاقانه منتظر چیزی هستم که دفعه اول حواسپرتی و گسسته به نظر میرسید را بپذیرم و ببینم که چگونه بر نظر من درباره فیلم تأثیر میگذارد. (همچنین من هنوز دوبله را ندیده ام و قطعا رابرت پتینسون تماشا کرده است کشته شد (او در اولین صداگذاری خود نقش شخصیت هرون را بازی کرد.)
«پسر و حواصیل» درباره چیست؟
تماشا کنید
«پسر و حواصیل» که تا حدی از زندگی خود میازاکی الهام گرفته شده است، به دنبال ماهیتو ماکی 11 ساله (لوکا پادووان) است که در اوایل دهه 1940 در ژاپن در زمان جنگ بزرگ شده است. پس از مرگ مادرش هنگامی که بیمارستانی که در آن کار می کند بمباران می شود، او به همراه پدر و نامادری جدیدش (جما چان) – خواهر مادر مرحومش – به حومه شهر نقل مکان می کند. از دست دادن مادرش هنوز بر او سنگینی می کند و تلاش می کند تا خود را با محیط جدید وفق دهد. یک روز، او با یک حواصیل خاکستری عجیب و غریب که او را به گوشه ای از ملک مغفول می برد، رد می شود. در آنجا او یک برج مراقبت مهر و موم شده را پیدا می کند، خانه سابق عموی مادرش.
وقتی نامادری ماهیتو به طور ناگهانی ناپدید می شود، این اولین جایی است که او نگاه می کند. او به همراه خدمتکار خانواده، کریکو (فلورانس پوگ) او را پیدا می کند. حواصیل سخنگو (رابرت پتینسون) با تقلید آبکی از مادرش او را وسوسه می کند و هر سه به دنیایی رویایی خارج از فضا و زمان می افتند. بدین ترتیب سفر حماسی ماهیتو از طریق دنیایی پر از جادو، موجودات دریایی غول پیکر و مرغ عشق انسان خوار آغاز می شود. حواصیل که با یک تیر ضعیف شده است، با اکراه به سفر می پیوندد.
«پسر و حواصیل» حتی بیشتر از «آلیس در سرزمین عجایب» است تا «روح دور»
میازاکی به خاطر حرکت با سرعت کمتر در جهان های فانتزی که خلق می کند، شناخته شده است، و او در گنجاندن مفهوم ژاپنی Ma (間) – یا “مکث در زمان” – در فیلم هایش مهارت پیدا کرده است تا تجربه ای عمیق تر و روانی خلق کند. . با این حال، شناختهشدهترین آثار او، مانند «شاهزاده مونونوکه»، «پونیو» و «قلعهای در آسمان» و «کیکی» از ساختار سه پردهای نسبتاً واضح پیروی میکنند.
«Spirited Away»، فیلمی که اولین اسکار را برای او به ارمغان آورد، از نظر تمپو به «پسر و حواصیل» نزدیکتر است، اما چیدمان سبک «آلیس در سرزمین عجایب» از همان ابتدا مشخص است. از سوی دیگر، «پسر و حواصیل» بیشتر نیمه اول را صرف راه اندازی یک معمای شوم می کند که ماهیتو باید آن را حل کند. حواصیل با قولی مرموز او را فریب می دهد که مادرش در برج منتظر اوست و خدمتکاران قدیمی مشکوک عمل می کنند و به نظر می رسد بیشتر از آنچه اجازه می دهند می دانند. بین سرعت آهستهتر و فضای پرتنش کلی، انتظار فیلمی کاملاً متفاوت از آنچه در نیمه دوم ارائه شد، داشتم: یک ماجراجویی فانتزی محور خالص با عناصر کلاسیک سبک فیلمسازی میازاکی، با پسزمینههای زیبای نقاشی شده با پوستر و موجوداتی که بخشهای مساوی هستند. زیبا و ترسناک
اطلاعات بیشتر از راهنمای تام
منبع: tomsguide