در سال‌های اخیر، فیلم‌های ترسناک مملو از ناامیدی‌ها شده‌اند و مخاطبان را در حسرت هیجان‌های هیجان‌انگیز و عمق روان‌شناختی که زمانی این ژانر را تعریف می‌کردند، رها کرده‌اند. فیلم‌های ترسناک مدرن با فیلم‌های ترسناک قابل پیش‌بینی و روایت‌های سطحی‌شان نتوانسته‌اند مانند پیشینیان خود مخاطب را مجذوب خود کنند. شخصیت ها فاقد عمق هستند، داستان بازیافت شده است، و ترس ها اغلب ساخته شده اند و ما را به جای ترسیدن خسته می کنند.
با این حال، در اینجا پنج موضوع حیاتی وجود دارد که اگر به آنها پرداخته شود، می تواند جان تازه ای به ژانر بدهد و موفقیت آن را بازگرداند. این جنبه‌ها از نیاز به اصالت در داستان‌سرایی تا اهمیت شخصیت‌های توسعه‌یافته که همدلی واقعی را برمی‌انگیزد متغیر است. به عنوان کسی که برای امرار معاش درباره فیلم می نویسد و کاملاً همه چیزهای ترسناک را دوست دارد، هنوز معتقدم که این ژانر می تواند بازگشتی محکم داشته باشد.
پس چرا فیلم های ترسناک مدرن شکست می خورند؟ بیایید نگاهی عمیق‌تر به کاهش ترس بیندازیم و چرا ممکن است بارقه‌ای از امید وجود داشته باشد که آینده‌ای درخشان‌تر و ترسناک‌تر را نوید می‌دهد.
5 دلیل برای شکست فیلم های ترسناک مدرن
به نظر می‌رسد اکثر فیلم‌های ترسناک مدرن از همین الگو پیروی می‌کنند، که آنها را در معرض شکست قرار می‌دهد. بیرون آمدن از این چرخه می تواند وحشت واقعی را به ما بدهد، حتی اگر به معنای کابوس های بیشتر باشد.
۱- نسبت به ترس حساسیت زدایی شده ایم
فکر می‌کنم همه ما می‌توانیم موافق باشیم که مخاطبان مدرن به دلیل نوردهی بیش از حد، قابل پیش‌بینی بودن و محتوای بیش از حد نسبت به فیلم‌های ترسناک حساسیت‌زدایی کرده‌اند. سال‌ها پیش، فیلم‌هایی مانند «جن‌گیر» باعث ترس واقعی می‌شدند. برخی از مردم سالن سینما را ترک می‌کردند یا حتی مریض می‌شدند، زیرا آزاردهنده بود. اما بینندگان احتمالاً هنگام تماشای فیلم برای اولین بار حتی پلک نمی زنند. این نشان می‌دهد که هر چقدر هم که فیلم در تریلر ترسناک به نظر برسد، احتمالاً وقتی آن را در صفحه بزرگ ببینید تأثیر مشابهی نخواهد داشت.
علاوه بر این، با دسترسی آسان به انواع محتوای ترسناک از طریق برخی از برترین پلتفرم‌های استریم، بینندگان به ترس‌های پرش فرمولی و تروپ‌های آشنا عادت می‌کنند. این واکنش ترس را کاهش می دهد. آیا می‌دانستید که تماشای اخبار روزانه و همچنین مرور در رسانه‌های اجتماعی، می‌تواند حساسیت شما را نسبت به خشونت و تروریسم کاهش دهد؟ بله، با تکامل هنجارهای اجتماعی، چیزهایی که زمانی به طرز وحشتناکی تکان دهنده بودند، می توانند عادی شوند.
2. طرح بیش از حد قابل پیش بینی است
آیا تا به حال یک فیلم ترسناک تماشا کرده اید و بلافاصله کل فیلم را حدس زده اید؟ من هم آن را دارم، و وقتی می خواهید چیزی جدید و منحصر به فرد تماشا کنید، می تواند خسته کننده باشد. پیش‌بینی‌پذیری طرح‌ها در فیلم‌های ترسناک مدرن اغلب ناشی از تکیه بر کلیشه‌ها و استعاره‌های استاندارد، مانند تنظیمات جدا شده و قوس‌های شخصیتی قابل پیش‌بینی است. در صنعت فیلم، معمولاً فیلمسازان آشنایی را بر نوآوری ترجیح می دهند، زیرا ریسک های خلاقانه «ایمن تر» است.
به عنوان مثال، سریال ترسناک محبوبی مانند «فریاد» نمی‌تواند به روایت‌های دیگر بسط پیدا کند، زیرا از همین ساختار پیروی می‌کند: گروهی از نوجوانان توسط یک قاتل نقابدار به نام Ghostface شکار می‌شوند. و اغلب قاتل کسی است که می شناسند. “Scream VI” (2023) آنقدر قابل پیش بینی است که با توجه به اینکه تنها چند شخصیت جدید برای انتخاب وجود داشت، حدس زدم که قاتلان در نیمه اول فیلم چه کسانی بودند.
در مجموع، این عوامل به فقدان غافلگیری و نوآوری در توطئه های فیلم های ترسناک مدرن کمک می کند و ما را به غیرقابل پیش بینی بودن که اوج شکوفایی این ژانر را به وجود آورد، هوس می کند.
3. شخصیت های مرتبط کجا هستند؟
چیزی که بیش از همه من را ناامید می کند، نبود شخصیت های مرتبط یا جالب در فیلم های ترسناک مدرن است. اولاً، بسیاری از فیلم‌ها ترس‌ها و ابزارهای داستانی را بر توسعه شخصیت اولویت می‌دهند، در نتیجه افراد کم عمق و نازک فاقد عمق هستند.
این بدان معناست که فیلم‌ها تمایل دارند به کهن الگوها و کلیشه‌های شخصیت‌های کلیشه‌ای تکیه کنند که به تصویرسازی‌های تک بعدی کمک می‌کنند. البته فیلم نمی تواند مخاطب را از نظر احساسی درگیر کند زیرا برای آنها اهمیتی ندارد که چه کسی را تماشا می کند.
وقتی «ابیگیل» را در سینما دیدم واقعا هیجان زده شدم. مقدمه به اندازه کافی هیجان انگیز به نظر می رسید، و من مشتاق برخی غرورهای کمدی هستم. اما از همان ابتدا به شخصیت ها و کاری که انجام می دهند اهمیتی نمی دادم. هیچ یک از شخصیت های آنها واقعاً نشان داده نشد، و زمانی که آنها نشان داده شدند، به نظر می رسید که گروه فقط کلیشه های استانداردی مانند “هکر”، “تنها” و “پلیس” بودند. با وجود طرح سرگرم کننده، فیلم کمی خالی بود زیرا نمی توانستم با هیچ یک از شخصیت ها ارتباط برقرار کنم.
4. پرش های غیر ضروری
من عاشق یک جامپ اسکر خوب هستم، اما فقط زمانی که به طور موثر استفاده شود. فیلم‌های ترسناک مدرن اغلب به دلایل مختلف به ترس‌های غیرضروری متوسل می‌شوند. برخی از فیلمسازان بر این باورند که اینها برای ایجاد تنش و ترساندن مخاطب ضروری هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به دلیل فشار استودیوها یا کمبود خلاقیت آنها را شامل شوند. با این حال، به نظر من استفاده بیش از حد و نامناسب از جامپ اسکر می تواند آنها را قابل پیش بینی کند که از کیفیت کلی فیلم می کاهد.
هنگامی که با احتیاط و استراتژیک استفاده می شود از جامپ اسکر موثرتر است. آنها با ایجاد تدریجی تنش، براندازی انتظارات مخاطب یا سوء استفاده از آسیب پذیری شخصیت ها بهترین کار را دارند. من تماشاگران، یکی از فیلم‌های ترسناک اخیر را در سینما تماشا کردم و از آنجایی که عاشق کتاب بودم، انتظاراتم بالا بود. در حالی که در حفظ رمز و راز خوب بود، شامل برخی از پرش های تصادفی برای ایجاد سریع تنش بود و تقریباً من را به طور کامل از جهان خارج کرد.
البته، جامپ اسکر می تواند ابزاری قدرتمند برای نگه داشتن بینندگان در لبه صندلی خود و افزایش تاثیر کلی تجربه ترسناک باشد. اما زیاده‌روی آن باعث می‌شود که فیلم ارزان و از نظر ساختاری پراکنده به نظر برسد.
5. هیچ کس واقعاً ترس کلیشه ای را دوست ندارد
فرنچایزهای اصلی ترسناک، صرف نظر از اینکه چقدر کلاسیک هستند، به نظر می رسد در مورد شخصیت های کم رنگ و روایت کلیشه ای از همان روند پیروی می کنند. در حالی که فیلم‌های اسلشر مانند «جمعه سیزدهم»، «قتل عام با اره برقی تگزاس» و «هالووین» به معنایی کلیشه‌ای کار می‌کردند، آنها همچنین فیلم‌های مدرن را تشویق کردند که از نزدیک دنبال شوند. و صادقانه، فقط از همان الگو پیروی کنید حوصله سر بر.
بیشتر فیلم‌های ترسناک مدرن به دلیل فشارهای تجاری، انتظارات مخاطبان و عدم اصالت، پیش پا افتاده هستند. استودیوها از فرمول های اثبات شده برای به حداکثر رساندن موفقیت باکس آفیس پیروی می کنند، به این معنی که فیلم ها از سنت ها و قراردادهای آشنا در ژانر وحشت پیروی می کنند.
نه تنها این، بلکه مخاطبان ترسناک انتظارات خاصی دارند که فیلمسازان احساس می‌کنند موظف به برآوردن آن هستند، مانند برخی موضوعات و کهن الگوها. این منجر به فیلم‌های مشتقی می‌شود که مضامین و داستان‌های آشنا را بازیافت می‌کنند. اگر بازار همیشه با رقابت توسعه یابد، فایده ای ندارد.
در حالی که این عوامل می‌توانند خلاقیت را در فیلم‌های ترسناک محدود کنند، هنوز فرصت‌هایی برای سازندگان وجود دارد که از کلیشه‌ها فاصله بگیرند و تجربیات جدید و منحصربه‌فردی را به مخاطبان ارائه دهند.
چگونه می توان فیلم های ترسناک مدرن را نجات داد؟
با وجود دلایل مختلفی که در بالا ذکر کردم، ترس مدرن است بودن نجات یابد. تنها راه برای انجام این کار، تمرکز بر خلق شخصیت‌های توسعه‌یافته با ویژگی‌های مرتبط و داستان‌های پس‌زمینه جذاب است. این به مخاطب این امکان را می دهد که عمیق تر سرمایه گذاری کند زیرا دیدگاه های مختلف می تواند طراوت و اصالت را به فیلم بیافزاید. چه کسی می خواهد شخصیت های خسته کننده ای را تماشا کند که در اطراف تصمیمات احمقانه سرگردان هستند؟
و باید بگویم که همه فیلم های ترسناک مدرن بد نیستند. به نظر می رسد سال 2024 چیزهای خوبی را به نمایش بگذارد.بیگانه: رومولوس“به نظر می رسد به خصوص امیدوار کننده است و همچنین مشتاقانه منتظر است.”یک مکان آرام: روز اول“.
به عنوان یک طرفدار قدیمی ترسناک، من عاشق تماشای فیلم های جدید در صفحه بزرگ هستم. می‌خواهم بی‌حرف از تئاتر بیرون بروم و نمی‌دانم بعد از آن چه کنم. فیلم‌هایی از این دست باید شما را به فکر کردن وادار کنند و در مورد اتفاقی که با خانواده و دوستانتان افتاده واقعا صحبت کنید. با وجود اینکه در حال حاضر فیلم های ترسناک باکیفیتی وجود دارد، من فکر می کنم این ژانر واقعاً شایسته خیلی بیشتر است.
اطلاعات بیشتر از راهنمای تام
منبع: tomsguide
نظرات کاربران