این کمدی کم قدردانی شده نتفلیکس را ترک می کند و امتیاز ۹۲ درصدی را در Rotten Tomatoes دارد.
وقتی فیلم «فرانسیس ها» نوآ بامباخ در سال 2012 وارد سینما شد، در 30 سالگی بودم، اما این بدان معنا نیست که نمی‌توانم با شخصیت عنوان دیوانه 27 ساله، که توسط شریک شخصی و حرفه‌ای بامباخ، گرتا، بازی می‌شود، همذات پنداری کنم. گرویگ.
این فیلم با گذشت زمان طنین انداز شد. هم برای بینندگانی مثل من و هم برای حرفه گرویگ. در 30 نوامبر نتفلیکس را ترک می‌کند و هرکسی که از کار گرویگ لذت میبرد باید از این فرصت استفاده کند و اولین نمونه فوق‌العاده فیلمنامه‌نویسی او را بررسی کند.
هرکسی که در دهه 20 زندگی خود احساس گمراهی و عدم تمرکز را به یاد دارد – یا شاید الان هم چنین احساسی داشته باشد – باید “فرانسیس ها” را نیز ببیند، زیرا این یکی از بهترین فیلم های بزرگسالان بالغ در دو دهه اخیر است. این نشان‌دهنده همکاری مداوم باومباخ و گرویگ است که پس از همبازی شدن گرویگ در فیلم قبلی بامباخ، «گرینبرگ»، فیلمنامه «فرانسیس ها» را نوشتند.
برخی از عناصر فیلم، به ویژه سفر فرانسیس به زادگاهش ساکرامنتو، ممکن است به عنوان گرم کردن فیلم های بعدی گرویگ به عنوان نویسنده و کارگردان (از جمله “لیدی برد” و “باربی”) در نظر گرفته شود، اما اینطور نیست. باید زمینه ای لذت بخش و متحرک باشد.
فرانسیس یک آشغال جذاب و قابل ارتباط است
تماشا کنید
یکی از عادات پایدار فرانسیس این است که به نظر می رسد او موقعیت خود را به عنوان یک بزرگسال با مسئولیت انکار می کند، حتی اگر در نیویورک زندگی می کند و یک شغل تمام وقت (حداقل برای مدتی) دارد. او در ابتدای فیلم در بحبوحه جدایی ناخوشایند و عذرخواهی آنها به دوست پسر سابقش که به زودی تبدیل می شود، می گوید: “نمی دانم که هر چیزی را که می گویم باور کنم یا نه.”
بعداً، در یک قرار با هنرمند هیپستر Lev (آدام درایور)، او شرم خود را از بی پولی خود با گفتن “من هنوز یک شخص واقعی نیستم” می پوشاند. حتی در حالی که یونیفرم پوشیده و در یک پذیرایی نوشیدنی می ریزد، به همکارش می گوید: من پیشخدمت نیستم، فقط می ریزم.
اعتراض‌هایی از این دست ممکن است رقت‌انگیز به نظر برسد، اما گرویگ آنها را دوست‌داشتنی می‌کند، زیرا فرانسیس هرگز مانند قهرمان‌های فیلم‌های قبلی بامباخ، ناله‌گر خود محور نیست. او جدی و با شخصیت است، و واقعاً می خواهد با مردم ارتباط برقرار کند، حتی اگر نمی داند چگونه این کار را انجام دهد.
مهمتر از همه، او می خواهد ارتباط خود را با بهترین دوستش سوفی (میکی سامنر)، هم اتاقی و هم روحی اش، که می خواهد با او پیر شود، هرچند افلاطونی، حفظ کند.
«فرانسیس ها» تصویری تکان دهنده از دوستی است
فیلم با مونتاژی از فرانسیس و سوفی شروع می‌شود که زندگی بت‌های خود را در نیویورک می‌گذرانند، در شهر پرسه می‌زنند و سپس با هم در خانه استراحت می‌کنند، درگیر فعالیت‌های زوج‌های متاهل بزرگ‌تر مانند بافتنی و بازی‌های رومیزی می‌شوند. فرانسیس به تماس سوفی که در حال جدایی از دوست پسرش است پاسخ می دهد و یکی از دلایل اصلی جدایی آنها این است که می خواهد او با او نقل مکان کند، اما او حاضر نیست از سوفی جدا شود. .
فرانسیس می‌گوید: «ما مانند یک زوج لزبین هستیم که دیگر رابطه جنسی ندارند، اما هیچ تنش جنسی بین شخصیت‌ها وجود ندارد، فقط پیوند شدید دوستان نزدیکی است که در زمان مهمی از زندگی‌شان با هم آشنا شده‌اند.
به همین دلیل است که برای فرانسیس بسیار شوکه کننده است وقتی سوفی به طور اتفاقی اعلام می کند که قصد دارد نقل مکان کند و با یک هم اتاقی دیگر در قسمتی مطلوب تر از شهر زندگی کند. بعداً سوفی با دوست پسر سرمایه دار خود جدی می شود و فرانسیس احساس می کند که فاصله بین این دو بیشتر می شود.
فرانسیس، یک رقصنده حرفه ای که هرگز در شرکتی که در آن کار می کند فراتر از وضعیت شاگردی پیشرفت نکرده است، از خانه ای به خانه دیگر می چرخد، با انواع هم اتاقی های غیرقابل اعتماد زندگی می کند و داستان اپیزودیک با کارت های عنوان آدرس های مختلف او نقطه گذاری می شود. او افراد هم سن و سال خود را تماشا می کند که برای شغل، ازدواج و فرزندان برنامه ریزی می کنند و به احتمال زیاد برای سفر دو روزه به پاریس بدهی کارت اعتباری جمع آوری می کند.
«فرانسیس ها» یک بازگشت زیبا و خاطره انگیز است
همان‌قدر که «فرانسیس ها» به کارهای بعدی گرویگ و بامباخ اشاره می‌کند، ادای احترامی است به سینمای قدیمی‌تر، از جمله موج نو فرانسه و فیلم‌های اولیه وودی آلن. باومباخ عکس های سیاه و سفید جسورانه ای ایجاد می کند که در تعاملات صمیمانه نیز صمیمیت و انرژی ایجاد می کند. صحنه وسط «عشق مدرن» دیوید بووی، که در آن فرانسیس در خیابان‌های نیویورک می‌دود، حتی اگر با دقت برنامه‌ریزی شده باشد، به صورت انفجاری خود به خودی از شور و شوق ظاهر می‌شود.
نمایش‌ها صادقانه و روشن‌فکر هستند و داستان به فرانسیس رستگاری بزرگ یا لحظه‌ای بدون سزاوار پیروزی نمی‌دهد. این یک فیلم کوچک در مورد یک زندگی کوچک است، اما این چیزی است که آن را بسیار زیبا می کند.
«فرانسیس ها» را تا 30 نوامبر تماشا کنید نتفلیکس.