در عصر پخش، احساس می کنیم هنگام تماشای تلویزیون دو گزینه داریم. ما یا کل فصل را در اسرع وقت به پایان می‌رسانیم، یا با پخش هفتگی اپیزود به مدرسه قدیمی می‌رویم.
اما در چند سال گذشته، نتفلیکس استراتژی دیگری را برای بسیاری از بزرگترین نمایش های خود اتخاذ کرده است. هر کسی که به اندازه کافی محتوای نتفلیکس را تماشا می کند، تا کنون متوجه این موضوع شده است.
بزرگترین و بهترین سریال‌های نتفلیکس – «بریجرتون»، «کبرا کای»، «ویچر»، «چیزهای عجیب» و اخیرا «امیلی در پاریس» – در یک مقطع به‌صورت فصل‌های تقسیم‌شده منتشر شدند. نتفلیکس به‌جای انتشار یک فصل کامل، قسمت‌هایی را به صورت دسته‌ای، حجمی یا تکه‌ای منتشر کرده است، و به نظر حقیر من، زمان توقف آنها فرا رسیده است.
نتفلیکس مشکل تمپو دارد
امروزه، انتظار دو سال کامل بین فصل‌های جدید سریال‌های پرطرفدار، غیرمعمول نیست، و پخش این نمایش‌ها به کاهش این تأثیر کمک می‌کند.
همچنین، این یک استراتژی انتشار است نوع برای هر دو نوع مخاطب مناسب است. اگر از تماشاگران سریال هستید، ممکن است به سرعت چند قسمت را دو بار (یا سه بار) تماشا کنید. از سوی دیگر، بینندگان هفتگی می‌توانند تماشای خود را بر این اساس تنظیم کنند و احتمال خراب شدن فصل پایانی آنلاین را کاهش دهند. انتشار چند قسمت نیز به این کمک می کند که نمایش ها کمی بیشتر در گفتگو باقی بمانند، نه اینکه بعد از چند هفته از آگاهی عمومی محو شوند.
در یک نکته بدبینانه تر، من مطمئن هستم که این امر برای ناشر منطقی است. اگر یک برنامه در دو نیمه پخش شود، بینندگانی که می خواهند یک برنامه جدید را به محض پخش تماشا کنند باید در هر دو تاریخ مشترک نتفلیکس شوند. این بدان معناست که اگر بخواهیم به محض انتشار چیزی را تماشا کنیم، نتفلیکس حداقل دو ماه هزینه اشتراک از ما دریافت می کند.
وقتی کلاه بدبینم را بر سر می گذارم، فکر می کنم این این بزرگترین دلیلی است که نتفلیکس این تصمیم را گرفته است. همه اینها یک بازی پولی است و به نظر من به ساختار بسیاری از نمایش های مورد علاقه ما آسیب می رساند. قسمت اول فصل چهارم «امیلی در پاریس» آخرین قربانی این روند شد، زیرا قسمت اول به طور ناگهانی در رستوران گابریل به پایان رسید.
در جاهای دیگر، نمی توانم احساس کنم که انتظار برای بازگشت “کبرا کای” حتی بدتر خواهد شد زیرا ما مسابقات Sekai Taikai را بیش از حد تبلیغ کردیم… اما هنوز چند ماه فرصت داریم تا ببینیم چه می شود.
برای بسیاری از بینندگان «بریجرتون» شرط می‌بندم بزرگ جذابیت این است که ببینیم رابطه خواهر و برادر بریجرتون در حال تکامل است. اما برای فصل سوم، عاشقانه کالین و پنه‌لوپه در چند قسمت اول تقسیم شد، و تعداد دیگری از زمان پخش را به خود اختصاص دادند زیرا عشق آنها (به طور موقت) در نیمه دوم تند شد.
حتی بزرگترین سریال استریمر یعنی «چیزهای عجیب» هم این مشکل را دارد. فصل 4 قبلاً آزمایشی برای صبر بود – هیچ سریال تلویزیونی نباید قسمت‌هایی را ارائه دهد که بیشتر از دو ساعت طول بکشد – و صادقانه بگویم، اینکه می‌دانستم با دو قسمت بسیار طولانی بازگشته است، باعث شد که بقیه فصل را تماشا کنم. کمی
مسلماً جاهایی وجود دارد که فصل های تقسیم شده به خوبی کار می کنند. پایان دادن به جلد اول فصل 3 «ویچر» با کمین دایکسترا به گرالت در آستانه کودتای تاند، به خوبی به عنوان یک پایان صخره ای عمل کرد. وقتی قسمت‌های باقی‌مانده رسید، قطعاً باعث شد که برگردم، اما احتمالاً اگر هر هشت قسمت به طور همزمان در دسترس بود، به تماشای آن ادامه می‌دادم.
من مطمئن هستم که سایر بینندگان استدلال خواهند کرد که برخی از «وقفه‌های» دیگری که در بالا ذکر کردم، نقطه توقف مؤثری هستند، و اگر شما هم چنین فکر می‌کنید، عالی است، خوشحالم که از تجربه تماشای خود لذت بردید. اما برای من، این وقفه‌ها اغلب ناخوشایند یا ساختگی به نظر می‌رسند، و بر سرعت کلی فصل مربوطه‌شان تأثیر می‌گذارند.
همچنین فکر نمی‌کنم تقسیم فصل شما به دو یا چند دسته به ماندن چیزها کمک کند. به طور حکایتی، من افرادی را می شناسم که منتظر می مانند تا کل فصل در دسترس باشد و سپس شیرجه بزنند و یک فصل را یکباره به پایان برسانند.
به طور مشابه، برخی از دیگر سرویس‌های پخش برتر در بازار با کاهش هفتگی هنوز عملکرد خوبی دارند. اگر خود نمایش ارزش دیدن را داشته باشد، بینندگان به هر حال آن را تماشا خواهند کرد. «خانه اژدها» که در مکس تعداد زیادی را به خود جذب می‌کند، نمونه بارز این موضوع است.
آیا احتمال دارد که نتفلیکس از تقسیم سریال ها دست بکشد؟
پاسخ کوتاه: نه، احتمالاً نه. انگیزه مالی برای ادامه این کار با بزرگترین نسخه‌ها مشخص است. من حتی به همه برنامه‌هایی که در فصل تقسیم می‌شوند اشاره نکرده‌ام، و گمانه‌زنی‌هایی وجود دارد که سریال‌های آینده مانند فصل آخر «چیزهای عجیب» و فصل دوم «مرد شنی» به همین ترتیب پخش خواهند شد.
موافقم، «مرد شنی» احتمالاً می تواند یک نمایش عالی باشد با کمی متفاوت عمل کنید از آنجایی که این یک اقتباس از یک رمان گرافیکی است، ایجاد «جلدهای» کوتاه‌تر در واقع می‌تواند راهی بسیار موثر برای زنده کردن این داستان‌ها باشد. و این به خوبی من را به نتیجه گیری می رساند.
اگر نتفلیکس است از آنجایی که آنها مصمم هستند نمایش‌های خود را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنند، بهتر بود این میان‌آهنگ‌ها کمی هدفمندتر ساختاردهی می‌شدند. فصل‌های کوچک‌تر را می‌توان برای کاهش زمان انتظار بین فصل‌ها و در عین حال حفظ پیش‌بینی بین قسمت‌ها، تا زمانی که به صورت استراتژیک قرار گرفته باشند، استفاده کرد. در غیر این صورت، گمان می‌کنم هر بیننده‌ای که این عمل را مانند من آزاردهنده می‌بیند، با بدتر شدن «مشکل» حتی بیشتر ناامید می‌شود.
اطلاعات بیشتر از راهنمای تام
منبع: tomsguide
نظرات کاربران