مرسدس بنز 280 TE حتی پس از 45 سال پادشاه استیشن واگن ها باقی می ماند

یادداشت سردبیر: همکاران موتور1 ما در آلمان اخیراً از یکی از دوستان قدیمی ما، واگن مرسدس بنز W123 دیدن کردند. در اینجا تجربه این بررسی منحصر به فرد “اول رانندگی” از مرسدس استیت افسانه ای است.

حدس می‌زنم برخی از شما همان احساسی را که من در مورد مدل‌های قدیمی‌تر مرسدس بنز دارم، دارید. دبلیوبه خاطر خدا نخریدم که ارزان بود؟ این حدود 10 تا 15 سال پیش بود. هر خودروی آلمانی در دهه 1980 به گونه ای فروخته نمی شد که انگار یک کیسه 100 پوندی الماس در زیر صندلی عقب پر شده بود.

W123 نمونه بارز بازگشت خودرویی این ژانر ققنوس از خاکستر است. در اواخر دهه 1990، مرسدس W123 کوپه ماشین جالبی بود که من و دوستان حیاط مدرسه ام آرزویش را داشتیم. اما ما تا حد زیادی در این دیدگاه تنها بودیم. فقط یک همکلاسی که چند سال از برادرم بزرگتر بود، ماشین قهوه ای منگنزی 280 CE را با روکش مخملی سبک رانندگی کرد. او بت پسری 15 ساله به نام واگنر بود. بله، من در مورد خودم صحبت می کنم.

کوپه هایی که وضعیت خوبی داشتند – به خصوص با موتورهای شش سیلندر – حتی در آن زمان هم ارزان نبودند (از دیدگاه امروز تقریباً رایگان به آنها داده می شد) بنابراین برادرم که آن زمان 19 سال داشت و وضعیت مالی چندان خوبی نداشت تصمیم گرفت یک سدان بخرد. هیچ کس واقعا آنها را نمی خواست و آنها ارزان بودند.

بنابراین، در مارس 1998، او یک مرسدس بنز W123 280 E 1982 زرد گندمی با فضای داخلی سبز جنگلی و گیربکس چهار سرعته دستی خریداری کرد. با 185000 کیلومتر مسافت در وضعیت بسیار خوبی قرار داشت. حدود 1000 دلار خریدم. پس از گذراندن بیشتر دوران کودکی‌مان در مرسدس 240 D سبز نخودی پیرمرد، احساس می‌کردیم پادشاهانی که با 280 رانندگی می‌کنند.

اگر درست یادم باشد، 25 سال پیش استیشن مدل T کالاهای داغ بازار دست دوم نبود. مرمت‌کنندگان مبلمان خالکوبی شده، کشاورزان ارگانیک یا کابوی‌های شهری با ریش‌های پرپشت مانند الان از نجاری بیرون نمی‌آمدند تا مبلمان بخرند، اما در مقطعی در دو دهه اخیر، جد استیشن کلاس E باحال شد. .

این 280 TE سفید کلاسیک را که در اینجا نشان داده شده است، بگیرید. در سال 1979 ساخته شده و تقریباً 50000 مایل را در ساعت نشان می دهد، امروز به راحتی 48000 دلار برای خرید این وسیله نقلیه خرج خواهید کرد. البته وضعیت به قدری خیره کننده فوق العاده است که حتی از نفس کشیدن در کنار ماشین می ترسید. و یک دستی چهار سرعته برای بوت کردن وجود دارد.

تاریخ:

اولین واگن مدل T مرسدس بنز قبل از عرضه در میان مدیران شرکت بسیار بحث برانگیز بود. این ترس وجود داشت که یک اسب کار معمولی با تصویر دایملر مناسب نباشد. برونو ساکو، طراح افسانه ای مسئول واگن W123، گفت: “در آن زمان دو گروه وجود داشت. یکی قطعاً استیشن واگن را می خواست، دیگری اصلاً آن را نمی خواست. اما ورنر بریتشوردت [Mercedes CEO at the time] من ماشین را خواستم و در نهایت آن را هل دادم.

رئیس ثابت کرد که غرایز درستی دارد. در سال اول تولید، هدف 18000 دستگاه بیش از 10000 دستگاه پیشی گرفت. در کل فرآیند تولید، 200000 واگن تولید شد. این باعث می شود که آن را دومین نسخه محبوب سری 123 بعد از کوپه تبدیل کند.

280 TE واگن کلاسیکی است که امروزه همه می خواهند، و می دانید چیست؟ در آن زمان با وجود قیمتی نزدیک به 4000 دلار برای موتور شش سیلندر، بسیار محبوب بود. 19789 عدد از اینها – به اصطلاح پادشاه 123 واگن – بین سالهای 1977 و 1985 ساخته شد. در مجموع 4059 دستگاه تولید شد که اکثر آنها در سال 1979 بودند. در آن زمان قیمت پایه چیزی کمتر از 20000 دلار بود.

برای این کار یک موتور شش سیلندر خطی 2.7 لیتری با محفظه های احتراق نیمکره ای، دو میل بادامک بالای سر، میل لنگ هفت بلبرینگ، 24 سوپاپ، سرسیلندر آلومینیومی با جریان متقاطع و برخلاف سایر 6 سیلندر 250 E، دو مورد نیاز است. اگزوزها (اما استیشن واگن 280 باید به یک لوله بسنده کند). موتور انژکتور مکانیکی بوش K-Jetronic مانند این مثال 185 اسب بخار قدرت و 177 پوند فوت گشتاور تولید می کند.

سواری “اولین”:

این برای خود 15 ساله من بیش از اندازه کافی بود، اما واگنر 2024 که عملکردش به دلیل کارش خراب شده است، متوجه می شود که امروز هم کاملاً کافی است. اما خاطرات این موتور از دوران جوانی من با واقعیت در تضاد است. 280 TE با اطمینان یدک می کشد و به راحتی در ترافیک حرکت می کند، اما سرعت خاصی به نظر نمی رسد.

بیایید با واقعیت ها روبرو شویم: 10.2 ثانیه طول می کشد تا به 62 مایل در ساعت برسید. این فقط برای شکست دادن ماشین های کوچک مدرن کافی است. و صداهایی که تولید می کند دقیقاً نمونه ای از عظمت نیست. کمی خشن اجرا می شود، بیشتر از صدا سر و صدا می کند، اگر منظور من را می دانید. و این یک چیز مربوط به سن نیست. گفته می شد که موتور در طول عمر خود به سختی استارت می خورد، سوخت زیادی مصرف می کرد و در شتاب کمتر از 4000 دور در دقیقه ضعیف بود. موتور خودرو و ورزشبه عنوان مثال، او شکایت کرد: “او در پایین لنگ است، در بالا لنگ است.”

وقتی به پیچ‌های ناهموار کوه‌های آلپ سوابی می‌رسم، متوجه می‌شوم که خودرو در قسمت‌های بالای محدوده دور سرزنده‌تر می‌شود. از تعقیب اسب جنگی پیر از میان تپه‌ها کمی بدبخت می‌شوم – شاید کمی بیش از حد خشن – اما او به راحتی با من رفتار می‌کند. به لطف مراقبت های مثال زدنی مرسدس بنز هریتیج، این خودرو برای یک ماشین 45 ساله در شرایط شگفت انگیزی خوب باقی می ماند.

من سرعت سنج ندارم، بنابراین فقط به توصیه های تعویض دنده روی سرعت سنج توجه می کنم. سرعت اول به 55 کیلومتر در ساعت، سرعت دوم به 85 کیلومتر در ساعت و سرعت سوم به 145 کیلومتر در ساعت افزایش می یابد. اگرچه ممکن است به نظر برسد که کار با اعتراض شدید انجام می شود، چرخ ها قطعاً در حرکت هستند. به نظر من بهتر است تعویض دنده را کمی زودتر انجام دهیم و بیشتر اوقات، مانند فرمان غول پیکر، از مواد پلاستیکی نسبتاً غیرقابل شناسایی ساخته شده است. اما تمیز، محکم و مختصر بین دنده ها حرکت می کند.

در آن زمان، سرعت سنج تنها در صورت درخواست در دسترس بود. در عوض، سرعت سنج پیشنهادات تعویض دنده را نشان داد.

فقط 280 TE دارای توری های ورودی هوای کرومی شیک بود.

تغییرات فوق العاده مدرن هستند. و این 280 شبیه یک اثر موزه ای از گذشته های دور به نظر نمی رسد. فرمان توپی با کمک سروو به چرخ‌های کوچک 14 اینچی متصل می‌شود، بنابراین در اینجا محدودیت‌هایی در بازخورد وجود دارد. و برای انجام تعویض باید چرخ را به شدت برش دهید. بدون شک لاستیک های سری 195/70 مظهر نگه داشتن جاده نیستند.

اما در واقع، بنز عملی بزرگ در جاده‌های کوهستانی چالش برانگیز با اعتماد به نفس، چابکی و – حالا می‌گویم – شادی فوق‌العاده تکان می‌خورد. همیشه با ترمزهای نسبتا پایدار و با قابلیت کنترل آسان و هندلینگ ایمن، به خصوص در مسیرهای سراشیبی، مرا شگفت زده می کند.

مدل عالی 123: تاکسی و دیزلی، اکثرا 200 D یا 240 D.

شما مثل پادشاهان در داخل می نشینید. حداقل این کاری است که من انجام می دهم. من پادشاهی بسیار آرام هستم، بسیار مغرور و متاثرتر از آن چیزی هستم که اعتراف کنم. این به دلیل سیستم تعلیق عالی است (این روزها به ندرت کسی خودروهایی با تمرکز راحت تولید می کند) و دید فوق العاده همه جانبه.

متأسفانه، وضعیت نشستن به راحتی من کمک نمی کند. تنظیم ارتفاع فرمان و صندلی یک آرزوی خداپسندانه است که مرا مجبور می‌کند در وضعیت رانندگی “میمون روی سنگ آهن” با چرخ بین ران‌هایم قرار بگیرم. اوضاع بهتر از این نیست. وقتی بچه بودم، W123 همیشه به نظرم خیلی عریض بود. این احتمالاً به این دلیل بود که من هنوز کوچک بودم و پدرم قد بلندی نداشت. با این حال پشت سر من اینطور به نظر می رسد:

اما احساس ظالمانه خراشیدن دست و پا با تمام خاطرات کودکی بیش از حد جبران می شود. با وجود تجهیزات اولیه با روکش پارچه ای، فضای داخلی بامبو باکیفیت، دنج و کاملا شیک است. این کلاس E مدرن نیست، اما در مقایسه با رنگ سبز بی پایان 240 D، بهشتی است.

دستگیره‌های پنجره و زیرسیگاری‌های کناری گرمای راحت‌تر و نوستالژیک‌تری ایجاد می‌کنند. من در 8 سالگی سیگاری نبودم، اما خانواده ام همیشه وقتی زیرسیگاری ام را با آدامس و بسته بندی آب نبات واقعی Werther پر می کردم، خوشحال می شدند.

هر کسی که بچه های زیادی داشته باشد از صندلی ردیف سوم خوشحال خواهد شد. دو صندلی اضافی از کف صندوق عقب جمع می شوند و رو به سمت خارج از جهت حرکت قرار می گیرند. علاوه بر این، کنترل سطح هیدروپنوماتیک از ابتدا استاندارد بود. همچنین اگر استیشن واگن هنگام بارگیری مانند یک وزنه بردار غافلگیرکننده از پشت خم شود، برای تصویر ممتاز مناسب نیست.

درباره ی آن قضیه متاسفم منفی برای این بررسی یک صندوق بار پر از چمدان دارید. پس از این استراحت کوتاه با یک دوست قدیمی از گذشته ام، به راحتی می توانم تصور کنم که با 280 TE به یک مکان دور بروم. تصور اینکه چنین سفری با وقار و کلاس بیشتری انجام شود سخت است.

کاش 15 سال پیش به این فکر می کردم، قبل از اینکه قیمت ها دیوانه شوند و حساب بانکی من به طرز وحشیانه ای کوبیده شود.