با تویوتا کاوالیر آشنا شوید. بله، تویوتا کاوالیر.

خودروهای آمریکایی هرگز در ژاپن محبوبیت بیشتری نداشته اند، جایی که برندهای داخلی با مشت آهنین حکومت می کنند. «چرا» این واقعیت یک موضوع دیدگاه است. این بازتابی از دیدگاه ها، دولت ها و در واقع فرهنگ هر ملت است. اما پاسخ مستقیم به این سوال شاید کمتر از ملاقات با آمریکایی‌های کنجکاو باشد که نادیده گرفته شده‌اند.

با تویوتا کاوالیر آشنا شوید. بله، تویوتا کاوالیر، یک Chevy با نشان مجدد، به عنوان یک مدل فرمان راست در ژاپن در دهه 1990 فروخته شد.

بخش جالب این داستان خود کاوالیر نیست. جمع و جور و مقرون به صرفه با استانداردهای آمریکایی، این خودرو بین سال‌های 1994 تا 2005 صدها هزار نفر در ایالات متحده فروخته شد تا اینکه با کبالت بزرگ‌تر جایگزین شد.

Cav همه جا حاضر چندین موتور چهار سیلندر مختلف داشت و برای یک دهه جزء اصلی بازار خودروهای ارزان قیمت بود. به جرات می توان گفت که این بهترین خودروی جمع و جور تولید شده در آن زمان نبود، و بنابراین خودرویی نیست که انتظار داشته باشید برای صنعت خودروسازی آمریکا در خارج از کشور صحبت کنید. اما او این کار را کرد.

در آن زمان، تصور در تجارت ترانس پاسیفیک این بود که سازندگان ژاپنی حداقل زمانی که صحبت از خودروهای کوچکتر به میان می‌آمد، به برندهای داخلی آمریکایی کار سختی می‌دادند. هوندا سیویک و تویوتا کرولا در مقایسه با رقبای آمریکایی خود، به دلیل ارزش‌های ارزی متفاوت، ساخته‌شده‌تر، قابل اعتمادتر و از نظر هزینه قابل مقایسه بودند. مدل های کامپکت ژاپنی نیز به دلیل محدودیت های بازار داخلی ژاپن، موتورهای کوچک و کم مصرف داشتند.

اما شایعاتی مبنی بر اینکه شرکت‌های ژاپنی با همتایان آمریکایی خود با احترام رفتار نمی‌کنند، به گوش می‌رسد که در نتیجه تویوتا و جنرال موتورز به توافقی با حسن نیت دست یافتند: فروتن شوروی کاوالیر به عنوان تویوتا معرفی می‌شد و در دومی فروخته می‌شد. نمایندگی های خودروساز در هونشو. با توجه به اینکه ساخت یک شبکه فروش برای خودروساز دیترویت بسیار گران تمام می شد، معامله خوبی است.

برای جذاب‌تر کردن خودرو، آن را به فرمان راست تبدیل کردند، با برخی تجهیزات لوکس جزئی که ممکن است برای خریداران ژاپنی جذاب باشد، تزیین شد و به نشان تویوتا مجهز شد. در واقع، این دو شرکت می توانستند کارهای زیادی انجام دهند. موتور 2.4 لیتری تویوتا کاوالیر در مقایسه با سایر محصولات JDM در بخش شلوغ خود، نسبتاً بزرگ بود. به همین ترتیب، خریداران محافظه‌کار ژاپنی ظاهراً نسبت به قطعات موجود برای این خودرو تردید دارند، که اگر درست باشد، انتقاد منصفانه‌ای است.

جالب اینجاست که بیانیه اصلی تویوتا برای این وسیله نقلیه هنوز وجود دارد. این یک خواندن بسیار خنده دار است.

فروش سال اول 20000 دستگاه پیش بینی شده بود که با آنچه در واقع اتفاق افتاد بسیار متفاوت بود. این سند مصرف سوخت را به عنوان “یک رقم امیدوارکننده برای یک موتور نسبتا بزرگ” توصیف می کند. نتیجه: عالی نیست.

او همچنین فراتر از اینکه رانندگان آمریکایی را بزرگ و چاق خطاب می‌کند، می‌گوید: «پدال‌ها و صندلی‌ها با در نظر گرفتن ویژگی‌های فیزیکی عموما کوچک‌تر ژاپنی‌ها به دقت تنظیم شده‌اند».

فروش سال اول 20000 دستگاه پیش بینی شده بود که با آنچه در واقع اتفاق افتاد بسیار متفاوت بود.

علیرغم این نکات ظریف، بیانیه مطبوعاتی اصرار داشت که عملکرد پیشرانه خودرو، که با یک گیربکس چهار سرعته اتوماتیک تکمیل شده است، “درخشنده” است. کلمه ای که پس از آن هرگز برای توصیف شورولت کاوالیر استفاده نشده است.

این ترکیب جالب خودرو از نظر فروش موفقیت چندانی نداشت. همچنین تصور خودروهای آمریکایی در ژاپن را تغییر نداد. بین سال های 1996 تا 2000 حدود 37000 دستگاه در کشور فروخته شد. در مقام مقایسه، آمریکایی ها تنها در سال 1996 277000 کاوالیر خریداری کردند.

اما بخش جالب این داستان شکست خودرویی در بازاری نیست که برای آن طراحی نشده است. این پوچ بودن همه چیز است. تویوتا کاوالیر هم به عنوان سدان و هم کوپه در ژاپن عرضه شد. توسعه مسابقات تویوتا حتی نسخه “اسپرت” کاوالیر را اصلاح کرد.

عکس: تویوتا

تنها چند تصویر رسمی با وضوح پایین از آنچه TRD Cavalier نامیده می شد باقی مانده است، اما این خودرو اسپورت ترین «Cav» بود که تا کنون ساخته شده بود، حداقل از نظر زیبایی شناختی. این وسیله نقلیه مجهز به بال بسیار بلند و کیت بدنه پر زرق و برق، همچنان از یک موتور 4 سیلندر 2.4 لیتری با قدرت 150 اسب بخار بهره می برد.

با وجود مدل TRD و برخی شرکت‌های مرتبط با موتوراسپرت، بسیاری از ژاپنی‌ها نمی‌خواستند «Cavs» را در اطراف خود نگه دارند. رقابت محلی مسلماً بهتر بود و خرید آنچنان ارزان نبود. در نتیجه آنها به بازارهای خارج از ژاپن صادر شدند. یک منبع نامعتبر در ویکی‌پدیای ژاپنی ادعا می‌کند که استرالیا و نیوزلند مقاصد محبوبی هستند، اما این فقط نوک کوه یخ است، همانطور که این تصویر ثابت می‌کند:

عکس: ویکی مدیا

این ترکیب جالب خودرو از نظر فروش موفقیت چندانی نداشت.

کد روی پلاک نشان می دهد که این وسیله نقلیه در شهر تومسک، شهری در سیبری، زمانی که عکس در سال 2010 گرفته شده، قرار داشته است. این نه تنها حدود 2000 مایلی شرق مسکو است، بلکه در 3000 مایلی غرب ژاپن نیز قرار دارد، جایی که این وسیله نقلیه در ابتدا فروخته شد. با این واقعیت که اکثراً فرمان راست است، می توانید متوجه شوید که این یک کاوالیر ژاپنی است.

بررسی های بیشتر نشان می دهد که صدها دستگاه JDM Cavalier به روسیه وارد شده است. طبق گفته PlatesMania، حداقل 210 JDM Cavaliers در این کشور وجود دارد و برخی حتی دارای کیت بدنه اصلی TRD هستند. اکثر این خودروها در وضعیت بدی هستند.

رمزگشایی از زندگی عجیب تویوتا کاوالیر فروتن دشوار است. این خودرو در داخل کشور به عنوان یک Chevy فروش بسیار خوبی داشت، اما خریداران ژاپنی گاز نگرفتند. می توان استدلال کرد که این موضوع در زمینه صفحه های گردان منطقی است. تویوتا توندرا و نیسان تایتان به هیچ وجه کامیون های بدی نیستند، اما در مواجهه با رقابت سه بزرگ، که برای دهه ها پیکاپ های فول سایز تولید می کنند، برندهای ژاپنی برای فروش با مشکل مواجه هستند.

اما به اندازه تویوتا کاوالیر عجیب نیست. تصور کنید به جای تویوتا که توندرا را توسعه دهد، جنرال موتورز را متقاعد کنند که پیکاپ‌های JDM با برند Chevy را که مناسب بازار آمریکا نیستند، بفروشد و آنها را در نمایندگی‌های Chevy بفروشند.

شاید محموله آن کم بود، موتور آن خیلی کوچک بود، یا به عنوان کابین خدمه ارائه نمی شد. در نتیجه تعداد بسیار کمی فروخته می شود و از آنجایی که شورت نیست، تهیه قطعات دردسرساز می شود. مطمئن نیستم که در نهایت به سیبری برسند یا نه، اما داستان به همین ترتیب به پایان خواهد رسید: مردم می خواهند از شر آنها خلاص شوند.

این بخش ویژه و سرگرم کننده از کل تویوتا کاوالیر ساگا است. اگر بخواهید به یک بیگانه توضیح دهید که چرا نسخه اسپرت یک خودروی کامپکت ساخت آمریکا با برند تویوتا هزاران مایل دورتر از جایی که برای اولین بار تولید شد، در کشوری که هرگز قصد دیدن آن را نداشت، قرار داشت، چیزی شبیه به این: توضیح دادنش سخت است.

این داستان تویوتا کاوالیر به طور خلاصه این است: این یک داستان مزخرف است. یک Chevy Cavalier در ژاپن چه می کند؟ یک کاوالیر در سیبری چه می کند؟

در واقع، این داستان کمی طولانی است.